یک سوراخ بالا و یک سوراخ پایین با کیلومتر ها روده،نامش آدم است.و اگر این آدم ها در طول عمر خویش میزان کارکرد مغزشان یک میلیونیوم معده شان بود اکنون کره زمین تعریف دیگری داشت! و بیچاره آدم چه کند که در میان دو رسوایی قرار دارد. اول می گوید مرا پُر کن وگرنه رسوایت می کنم و چون پُر شد مرا خالی کن وگرنه آبرویت را بر باد می دهم! و همین آدم نقطه ای است میان دو بی نهایت؛بی نهایت لجن و بی نهایت فرشته! و حالیا آدم اگر حال و آینده اش را به گونه ای برنامه ریزی نکند که به جای ساختن سوخته شود چونان رودی خشک خواهد بود که هرگز به خاطر گذشته اش سپاس گذاری نخواهد شد.
لطفا گوسفند نباشید
موجی از انرژی در کتاب موج می زند. رختکنی که پشم گوسفند بودن را بر زمین می نهی و لباس انسانیت بر تن می کنی! و کاش کسی بفهمد که زندگی آبتنی در حوضچه ی اکنون است و آدمی چه دیر می فهمد انسان یعنی عجالتا!
و چون اکنون را فهمیدی و
