پنجشنبه, ۲۲ مرداد ۱۳۹۴، ۰۶:۰۰ ب.ظ
-
۹
۰
- ۹۴/۰۵/۲۲
پاسخ:
نگاهِ این که خیلی چیزها انگ نسبی بودن به خود می گیرن بی شک برخاسته از خامی ها و کم و کاست های ماست!
وقتی نگاه ها هنوز چون خورشید بخشنده نیست و چون ماه ستایش گر خورشید نیست نباید جز ابتر بودن و نقصان در بینایی انتظاری داشت!
فاخر بودن یا نبودن ریشه در ارزش هایی دارد که شخص در وجود خود و با تمام اعضا و جوراح آن را لمس و چشیده باشد؛ ارزشی که نهادینه و در قدم های شخص تلألو داشته باشد!
این چنین شویم آنگاه نگاه از زمین به آسمان رفته و از آسمان به زمین خواهد بخشید و..
امیدوارم شاهد مطالب خوبی در این وب باشیم